کمپ زدن در زمستان و برف

کمپ زدن در زمستان

تابستان معمولا شلوغترین فصل کمپینگ است. ولی افرادی هستند که ترجیح میدهند زمستان ها اینکار را انجام دهند. کمپینگ در زمستان چالش برانگیزتر است و صحنه های زیبایی که دراین فصل در طبیعت میبینید هیچ زمانی از سال وجود ندارند.

 

کمپ های زمستانی

در فصل زمستان پشه و حشره های نیش زننده فعالیتی ندارند. بخاطر اینکه مردم کمتر در زمستان طبیعت گردی میکنند مکان های زیادی برای برپا کردن چادر در دسترس است. و البته زیبایی های زمستان  هر ماجراجوی واقعی را به خود میخواند. البته اگر میخواهید زمستان در طبیعت کمپ بزنید باید مواردی را رعایت کنید:

چه بپوشیم؟
نکته ی اساسی پوشیدن چند لایه لباس است. میتوانید از این سیستم استفاده کنید: نزدیکترین لایه به پوست یک لباس الیاف مصنوعی آستین بلند، بعداز آن یک زیرپوش یا جلیقه ی پشمی و در نهایت یک ژاکت پرزدار. اگر هوا بارانی بود ژاکت رویی را با یک بادگیر  عوض کنید. میتوانید در طول راه رفتن دولایه ی رویی را دربیاورید ولی جوری در کوله تان قرار دهید که دردسترس باشد.

یک کلاه و دستکش هم همراه داشته باشید. جورابهای ضخیم پشمی بپوشید و یک جفت اضافه ببرید. قبل از خواب هم حتما لباس های خیستان را دربیاورید.

کمپ های زمستانی

بخاطر اینکه مردم کمتر در زمستان سفر میکنند مکان های زیادی برای برپا کردن چادر در دسترس است
کجا توقف کنیم؟
در هایک های زمستانی وپاییزی خورشید روزتان را مشخص میکند. وقتی خورشید پشت افق ناپدید شد، وقت برگشتن به چادر است.

چادرتان هرچه کوچکتر باشد بهتر است. بدنتان یک چادر کوچک را بهتر گرم میکند.  چادری ببرید که بتواند مقابل باد و برف مقاومت کند.

کیسه خواب خوبی انتخاب کنید که بتواند عایق خوب باشد و بدنتان را در دمایی که عادت دارید نگه دارد.

یک پد زیر کیسه خوابتان بیندازید. نه تنها جای خوابتان را نرمتر میکند بلکه باعث میشود سرمای زمین در طول شب به بدنتان منتقل نشود.

کمپ های زمستانی

در کمپ های زمستانی باید آب بیشتری بنوشید

چه بخوریم و بنوشیم؟
حتما از پیش غذا استفاده کنید. میتوانید از شیرینی های گندمی با پنیر استفاده کنید. پیش غذاهای زیادی هستند که میتوانید در کوله گردی هایتان از آنها به راحتی استفاده کنید. سوپ یکی از بهترین گزینه هاست.

در کمپ های زمستانی باید آب بیشتری بنوشید. بدنتان برای تنظیم دما از آب استفاده میکند و چون کمتر عرق میکنید حواستان به کم شدن آب بدنتان نیست.

نوشیدنی گرم بخورید. از فلاسک ها و ماگهای عایق استفاده کنید. میتوانید بطری یا ماگتان را در کوله تان بگذارید تا بیشتر عایق گرما باشد.

برای حفظ ذخیره ی آب تان از یخ زدن میتوانید از کیت های عایق استفاده کنید، یا میان لباس هایتان قرار دهید و بعد از هربار نوشیدن آنرا تمیز کنید.

با رعایت نکته های بالا میتوانید کمپینگ زمستانی خوبی داشته باشید و از شگفتی های طبیعت در این فصل هم لذت ببرید.

 

 

کمپ زدن در برف

 

کمپ زدن در برف

در شرایطی که هوا به سرعت عوض می شود و درجه حرارت هم نزدیک صفر و برف هم کم است ونیز در برنامه های کوتاه مدت و یا شرایطی که باید کمپ را سریع برپا کرد، مطمئناً چادر بهترین وسیله است. در وسط روز و زمانی که خورشید در پشت ابرها پنهان است، حرارت درون چادر می تواند 22تا 28درجه گرمتر از هوای بیرون باشد.

تحت این شرایط می توان لباس و کیسه خواب خیس را خشک کرد. پناهگاه هایی که از برف درست می شوند، مثل غار برفی و ایگلو جهت برپا شدن به زمان بیشتر و مهارت و تلاش احتیاج دارند، اما از طرفی قوی تر، جادارتر و حتی در هوای خیلی سردهم گرم هستند.

 

برپایی چادر در زمستان: محل برپایی چادر را به دور از نقاط خطرناکی مانند شکاف یخی، مسیر بهمن و یا نقاب ها انتخاب کنید. شکل وزش باد را در منطقه بررسی کنید اگر برف مانند سنگ سخت است و یا در سطح زمین شکل هایی از برف درست شده است، به معنی بادخیز بودن منطقه است.

اما اگر منطقه حاوی برف پودری یا شل است به منزله آن است که منطقه از باد در امان است و یا برف های جمع شده توسط باد به آنجا آورده شده اند.یک منطقه گود در برف پودری، می تواند پناهگاه خوبی از دست باد باشد ولی شاید مجبور باشید که برف روی چادر را مرتباً پاک نمایید.محل انتخابی حتی المقدور مسطح باشد.

منطقه ای که چادر روی آن قرار خواهد گرفت را کاملا برف کوبی کنید تا سطح منطقه بتواند وزن چادر و متعلقات را تحمل کند و بتوانید بندهای چادر را در برف بکوبید. صاف کردن و مسطح ساختن محوطه زیر چادر از لیزخوردن افراد در طول شب جلوگیری می کند و بدین وسیله از نقاط برجسته و قلنبه سطح زمین خلاص می شوید. اهمیت این نکته زمانی است که تصمیم داشته باشید چند شبی را در آن محل بسر ببرید. چراکه برف زیر چادر بعد از شب اول مانند سنگ سفت می شود و هر برجستگی در سطح آن به صورت یخ زده در می آید.

یک بیل با صفحه ای چهار گوش برای تسطیح محل چادر وسیله خوبی است. کوبیدن برف منطقه با «کفش های برف » باعث فشرده شدن سطح برف می شود. اسکی نیز وسیله خوبی برای صاف کردن است. اگر سطح زیر چادر کمی شیب دار است، طوری بخوابید که سر شما در بالای شیب باشد.

بعد از برپا کردن چادر، حفره ای به عمق 30سانتی متر در جلوی چادر ایجاد کنید. افراد می توانند هنگام بستن یا باز کردن گتر و در آوردن کفش های خود، راحت در چادر بنشینند و پاهای خود را در این گودال قرار دهند.وسایل پخت و پز و اجاق آشپزی را هم در آن طرف این گودال قرار دهید.

در هوای توفانی این گودال محل خوبی برای برای محافظت چراغ از شر باد است و به کوهنوردان اجازه می دهد که هنگامی که در کیسه خواب خود هستند، کمی به جلو بخزند و آشپزی خود را انجام دهند. دالان رودی چادر را می توان روی این گودال برقرار کرد. اگر چادر در معرض باد است، دور آن دیوار هایی از برف ایجاد کنید.

این دیوار( که باید بین 1 تا 2متر باشد) را در هر نقطه ای در پیرامون چادر می توانید درست کنید تا جلوی برخورد باد به چادر را بگیرد. هرچه قدر دیوار بلندتر باشد باید آن را دورتر از چادر درست کرد. مثلاً یک دیوار یک متری باید یک متر هم از چادر فاصله داشته باشد. این کار به این دلیل صورت می گیرد که باد در قسمت پناهگاه دیوار، برف زیادی را انبار خواهد کرد و این منطقه خیلی سریع پرخواهد شد. ساده ترین و سریع ترین راه برپا کردن دیوار، کندن بلوک های برفی با استفاده از اره برفی و یا قسمت نوک بیل و قرار دادن آنها روی هم هست.

در زمان توفان باید هر چند وقتی سقف چادر را از برف پاک کرد. در اغلب توفان ها مسئله مهم برفی که از آسمان می بارد نیست، بلکه برفی است که توسط باد آورده می شود. در قسمت پناهگاه دیوار و چادر، باد برف زیادی را جمع خواهد کرد.در چادری که حتی تا نیمه در برف فرورفته است، خطر خفگی وجود دارد، مخصوصا که درون آن پخت و پز هم در جریان باشد.

علاوه بر این، جمع شدن برف زیاد روی چادر می تواند باعث شکسته شدن تیرک ها و یا فروریختن کل چادر بشود. بطور منظم سعی کنید که برف جمع شده روی دیوارهای چادر را بتکانید و با بیل برف هایی که در قسمت تماس پوش دوم با برف هستند را پاک کنید تا هوا بتواند بین پوش بیرونی و چادر در جریان باشد. دقت کنید که به هنگام برف روبی، با صفحه بیل خود چادر را پاره نکنید. وزن زیاد برف می تواند باعث پاره شدن پوش نایلونی چادر شود.

در توفان های قوی و دراز مدت، چادر می تواند در برف جمع شده به دور آن گم شود. شاید هم مجبور شوید که چادر را از محل فعلی آن به روی سطح برف های جدید منتقل کنید.

 

چطور در کیسه خواب گرمتر بمانیم!

 

کیسه خواب

 

گرمای کیسه خواب را با پوشیدن لباس زیر و جوراب گرم، بالا ببرید

 

یکی از وسایلی که در طول سفرهای طبیعت گردی یا کوهنوردی کاربرد زیادی دارد،کیسه خواب است.داشتن یک کیسه خواب خوب قطعا به گرم نگه داشتن شما هنگام خواب کمک زیادی می کند.اما توجه داشته باشید که فقط نوع کیسه خواب مهم نیست و نکاتی وجود دارد که با رعایت آنها می توانید به بهترین نحو از حداکثر گرمای آن استفاده کنید.
به خاطر داشته باشید که حداقل دمای قابل تحمل یک کیسه خواب که بصورت اعدادی روی آن ذکر شده، فقط در شرایطی قابل استفاده است که تمامی زیپهای آن کاملا بسته و همچنین تمامی بندهای داخلی آن که برای جداسازی هوای اطراف بدن و هوای اطراف سر در بالای شانه ها تعبیه شده، کاملا بسته و کشیده شده باشد و همچنین بندهای دور کلاه یا قسمت سر کیسه خواب نیز کاملا کشیده شده باشد تا در حد امکان از فرار هوای گرم اطراف بدن و سر جلوگیری شود.با این حال رعایت نکات زیر به گرم تر شدن شما کمک خواهد کرد :
1. به اندازه کافی بخورید: بدن شما برای کوه نوردی، پیاده روی، دوچرخه سواری و… به میزان بالایی انرژی نیاز دارد. اگر شما سوخت کافی به بدن تان نرسانید، بدن شما قادر به تولید گرمای کافی نخواهد بود.

2.   به اندازه کافی بنوشید: مطمئن شوید که به اندازه کافی مایعات در طول روز می نوشید. یک بدن dehydrate شده (بی آب شده) نمی تواند گرما تولید کند. قبل از اینکه به داخل کیسه خواب بروید، با یک لیوان چای یا شکلات داغ، درجه حرارت بدنتان را بالا ببرید.

 

3. لباس هایتان را خشک نگه دارید: لباس ها به اندازه کیسه خواب، به ویژه کیسه خواب پر، هنگام خیس شدن، میزان عایق بودنشان را از دست می دهند. هرگز با لباس های مرطوب (حتی اگر این رطوبت در اثر عرق کردن بدن تان باشد) وارد کیسه خواب نشوید. اگر لباس های اضافه تان را در یک کیسه “ضد آب” نگهداری کنید، می توانید مطمئن باشید که لباس هایتان خشک باقی خواهند ماند.

  کیسه خواب

هرگز با لباس های مرطوب وارد کیسه خواب نشوید 

4. کلاه: وقتی در کیسه خواب می خوابید، سر، تنها قسمتی است که از کیسه خواب بیرون می ماند. اگر سر شما سرد باشد، تمام حرارت بدن شما به سرعت از دست خواهد رفت. پوشاندن سر یکی از مهمترین اقدامات برای عایق کردن بدن است. بنابراین قبل از خواب مطمئن شوید که سر خود را به شکل مناسبی پوشانده اید.
5. بطری یا کیسه آب گرم : یک بطری کاملاً سر بسته و حاوی آب گرم به درون کیسه خواب ببرید.
6. زیر انداز: یک زیرانداز خوب، اگر به اندازه کیسه خواب مهم نباشد، اهمیت آن پایین تر از کیسه خواب نیست! انتقال گرما، از زمین سرد بیشتر از هوای سرد صورت می گیرد، پس خوابیدن روی زمین بدون زیرانداز، دمای بدن شما را کاهش می دهد. و این نکته به کیفیت کیسه خواب شما ربطی ندارد. پس همیشه حتی وقتی در چادر هستید از زیرانداز استفاده کنید. اگر زیرانداز مناسب و عایق ندارید٬ با استفاده از پانچو یا بارانی در زیر زیرانداز٬ قابلیت عایق بودن را بالا ببرید.
7. لباس زیر مناسب: گرمای کیسه خواب را با پوشیدن لباس زیر و جوراب گرم، بالا ببرید. پوشش خشک در پاها، میزان عایق را بالا می برد.

 

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x