آنها ممکن است به نظر باهوش ترین موجودات جهان نباشند، اما برخی از کلاغ ها در واقع مغزشان بزرگتر از شماست. البته به نسبت بقیه بدنشان. کلاغ کالدونیای جدید دارای مغزی است که تقریباً 3 درصد وزن کل بدنش را تشکیل می دهد. این نسبت مشابه دلفین ها و میمون های بزرگ است. مغز یک انسان بالغ تنها حدود 2 درصد وزن بدنش را دارد.
تحقیقات همچنین نشان داده است که مغز جلویی کلاغها نسبت به نخستی‌ها پر از نورون‌ها است. این ناحیه از مغز هوش حیوان را مشخص می کند. بنابراین، تعداد نورون های بیشتر به معنای استدلال شناختی بهتر است. آنها حتی می توانند باهوش ترین غیرانسان های روی کره زمین و باهوش تر از انسان های 7 ساله باشند!
دانشمندان به شش کلاغ وحشی مجموعه‌ای از آزمایش‌ها را پیشنهاد کردند تا ببینند چقدر روابط علی را درک می‌کنند. این آزمایش ها بر اساس افسانه ازوپ بود، جایی که یک کلاغ تشنه سنگ ها را برای بالا بردن سطح آب در پارچ می انداخت. کلاغ های واقعی مجبور بودند اجسام سنگین را در لوله های پر از آب بیاندازند. به پرندگان یک انتخاب از اشیاء داده شد تا بیندازند. آنها می دانستند که باید اجسام جامد و نه توخالی را برای انداختن انتخاب کنند، و یک لوله پر از آب و نه شن و ماسه.
آنها همچنین لوله ای با سطح آب بالاتر را انتخاب کردند، زیرا می دانستند که با کار کمتر آنها را به هدف نهایی می رساند. همه پرندگان برخلاف انسان های کوچک چهار تا شش ساله و سریعتر از 7 ساله، معما را با موفقیت حل کرده اند. آزمایش دیگری ثابت کرده است که کلاغ ها قادر به تفکر قیاسی هستند.
به پرندگان باهوش سینی با سه فنجان داده شد. روی فنجان وسط کارتی با رنگ، شکل یا شماره داشت. روی جام های کناری نیز تصاویری وجود داشت: یکی مانند جام وسط و دیگری متفاوت از آن. داخل فنجان غذا بود با عکسی مشابه. کلاغها به سرعت متوجه شدند که همه اینها چگونه کار می‌کند و شروع به انتخاب کارتهای منطبق برای دریافت غذا کردند.
در دور بعدی آزمایش، آنها کارت هایی گرفتند که جفت آیتم روی آنها بود. روی دو تا از کارت ها جفت آیتم های یکسان وجود داشت، مثلاً دو دایره و دو مثلث. دو کارت باقیمانده تصاویر متنوعی داشتند: یک دایره و یک قلب و یک مربع و یک مثلث. بنابراین، آنها باید برای یک کارت با دو آیتم یکسان و دو آیتم متفاوت، مطابقت پیدا می کردند. پرندگان فوراً کار را فهمیدند و هر بار کارتهای مناسب را انتخاب کردند.
کلاغ ها در همه قاره ها به جز قطب جنوب و آمریکای جنوبی رشد می کنند. کلاغ ها و خویشاوندان نزدیک آنها – زاغ ها، زاغی ها و ژی ها – یاد گرفته اند نه تنها در بین انسان ها زنده بمانند بلکه از این همسایگی نیز استفاده کنند. به عنوان مثال، کلاغ هایی که در شهرهای آمریکا و ژاپن زندگی می کنند، یاد گرفته اند که هسته های سخت را در خیابان های دارای ترافیک سنگین بریزند و منتظر بمانند تا وسایل نقلیه برای آنها هسته ها را خرد کنند. سپس، پرندگان منتظر می مانند تا چراغ راهنمایی برای عابران پیاده سبز شود و با خیال راحت غذاها را از روی زمین برمی دارند.
آنها همچنین می توانند به نوعی تشخیص دهند که آیا یک انسان تهدیدی مستقیم برای آنها است یا فقط به کار خود فکر می کند. کلاغ ها زمانی که متوجه می شوند شخصی در حال حرکت و خیره شدن به آنها هستند، خیلی زودتر از زمین بلند می شوند.
اکثر پرندگان و سایر حیوانات ترجیح می دهند وقتی انسان ها نزدیک می شوند فرار کنند، حتی زمانی که آنها فقط در حال قدم زدن هستند. کلاغ ها احساس می کنند چه زمانی خوب است که آرام بمانند و چه زمانی باید از خطر فرار کنند.
خانواده برای کلاغ ها ارزش زیادی دارد. آنها معمولاً یک شریک زندگی پیدا می کنند و در جفت یا گروه های خانوادگی کوچک زندگی می کنند. در زمستان سرد، آنها به صدها و حتی هزاران نفر از همسالان خود می پیوندند تا شب ها را در واحدی به نام روست زنده بمانند. در طول فصل لانه سازی، کلاغ های جوان به والدین خود کمک می کنند تا از لانه در برابر هر مزاحمی دفاع کنند. آنها همچنین می توانند برای والدین خود یا مستقیماً برای کوچکترین خواهر و برادر خود غذا بیاورند. برخی از پرندگان برای چندین سال به والدین خود کمک می کنند.
کلاغ ها همچنین برای زندگی دوست می شوند و باندهای بزرگی را تشکیل می دهند تا از خود در برابر شکارچیان محافظت کنند. آنها برای آزار و اذیت مهمانان ناخواسته متهد می شوند و حتی به دنبال پرندگان بزرگتر مانند جغد یا شاهین یا حیوانات دیگر می روند. گاهی اوقات آنها برای سرقت غذا از موجودات بزرگتر دور هم جمع می شوند. برخی از اعضای گروه حواس شکارچی را منحرف می کنند در حالی که برخی دیگر به کارهای حیله گرانه می پردازند.
صدای کلاغها برای شما مانند “کاو، گاو” به نظر می رسد، اما کلاغ ها صداهای مختلفی دارند و هر یک از آنها برای دیگران در نوع خود معنایی دارند. آنها می توانند به متجاوزان احتمالی هشدار دهند که در شرف ورود به قلمرو آنها هستند یا به بستگان خود از موقعیت مکانی آنها اطلاع دهند. این زبان جهانی نیست – از دره ای به دره دیگر متفاوت است، تقریباً مانند گویش های منطقه ای. اگر یک کلاغ به دلایلی تصمیم بگیرد به یک گله جدید بپیوندد، باید زبان آنها را با تقلید صداهای دیگر اعضای گله جدید یاد بگیرد.
کلاغ ها نسبت به بسیاری از افراد خودکنترلی بیشتری دارند. اگر کسی به شما خوراکی پیشنهاد می‌دهد که می‌توانید همین الان تهیه کنید و دیگری خوشمزه‌تر که باید منتظرش باشید، چه چیزی را انتخاب می‌کنید؟ کلاغها ثابت کرده اند که می دانند کمی صبر کردن نتیجه می دهد.
محققان ابتدا ترجیحات غذایی کلاغ ها را آزمایش کردند: نان، انگور، سوسیس، چربی گوشت خوک سرخ شده و سایر خوراکی ها – هر یک از پرندگان غذاهای مورد علاقه خود را داشتند. سپس به آنها غذای مورد علاقه خود را پیشنهاد کردند. پس از چند ثانیه تا ده دقیقه، محققان یک خوراکی خوشمزه‌تر یا بخش بزرگ‌تری از همان میان‌وعده را به پرنده‌ها پیشنهاد کردند.
آنها این گزینه را داشتند که هر چه به دست می‌آوردند میخوردند و پرواز می‌کردند، اما این به این معنی بود که هیچ امیدی برای دریافت غذای بهتر وجود نداشت. کلاغ‌های شرکت‌کننده تصمیم گرفتند فقط برای یک میان‌وعده با کیفیت بالاتر منتظر بمانند که بیشتر از آن لذت ببرند. آنها نمی خواستند منتظر بمانند تا قسمت دوم همان میان وعده را دریافت کنند. شرکت کنندگان تنها زمانی که غذای مورد نظر را دریافت می کردند، محل آزمایش را ترک می کردند. پرندگان دیگر، مانند کبوتر، مرغ و طوطی خاکستری، در طی همان آزمایش آن نوع صبر و خویشتن داری را از خود نشان ندادند.
قهرمانان روز ما هرگز غذا را هدر نمی دهند. هنگامی که آنها بیش از حد از آن دارند، آن را در انبارها برای بعد در برخی نقاط مخفی یا در برگ ها و اشیاء دیگر پنهان می کنند. هنگامی که دوباره احساس گرسنگی می کنند، دقیقا می دانند که برای یافتن خوراکی خود به کجا مراجعه کنند. گاهی اوقات آنها همچنین برخی از نشانگرها را در بالای خوراکی اضافه می کنند تا به خاطر بیاورند که کجا بوده است یا غذا را از نقطه ای به نقطه دیگر منتقل می کنند تا از آن در برابر برخی دهان گرسنه دیگر محافظت کنند.
آنها همچنین می دانند که کدام غذا زودتر فاسد می شود و گوشت را قبل از انواع دیگر وعده های غذایی، مانند آجیل یا نان که برای مدت طولانی تری سالم می مانند، تمام می کنند. کلاغ ها نیز ابزار خود را می سازند و از آنها استفاده می کنند. آنها یاد گرفته‌اند که شاخه های نازک چوب را خم کنند و مانند قلاب غذاهای دور از دسترس را بردارند. آنها طرح را به خاطر می آورند و همان نوع ابزار را بازسازی می کنند.
کلاغ ها همچنین می دانند که چگونه وسایلی را که به طور جداگانه کار نمی کنند ترکیب کنند تا یک ابزار پیچیده بسازند. فقط انسان ها و میمون های بزرگ قبلاً شناخته شده بودند که چنین کاری انجام می دادند. همچنین به نظر می رسد که کلاغ ها از فرآیند ساخت و استفاده از یک ابزار لذت می برند. رفتار آنها پس از استفاده موفقیت‌آمیز از یک ابزار تغییر می‌کند، درست مانند ما، انسان‌ها، پس از اتمام یک تکلیف کاری پیچیده احساس خوشحالی می‌کنیم.
