پیمایش در جنگل از جذاب‌ترین کارهای ممکن در سفر است، در همین راستا با ما همراه باشید تا بدانیم جنگل راش کجاست.
اگر هوای پیاده‌روی رویایی را در سر دارید، سفر به جنگل‌های بکر سوادکوه، به‌خصوص جنگل راش سنگده، با گذر از جاده‌های جنگلی و عبور از میان درختان بلندقامت و متراکم راش تجربه هیجان‌انگیزی است. می‌توانید با قدم زدن در طبیعت دلگشای جنگل راش، تنفس در هوای لطیف جنگل و شنیدن نغمه‌سرایی پرندگان خوش‌آواز، تمام خستگی ناشی از کار و فعالیت‌های زندگی روزمره را به فراموشی بسپارید.
راش؛ جنگلی با درختان تماشایی
برای دوستداران پاییز، جنگل راش سنگده با درختانی که ارتفاع آنها به ۴۰ متر هم می‌رسد، یکی از بهترین مقصدهای گردشگری و طبیعت‌گردی است. در پای درختان سر به فلک کشیده راش، فرشی به رنگ سرخ و زرد گسترده می‌شود که تار و پود آن از جنس برگ‌ها است.
درختان جنگل راش آن‌قدر بلند قامت‌اند که انگار ستون آسمان شده‌اند. هنگامی که جنگل راش در مه فرو می‌رود، حالتی راز آلود و خیال‌انگیز به خود می‌گیرد؛ سکوتش آن‌قدر عمیق است که شکستن آن غیرممکن به نظر می‌رسد. راه‌پیمایی در جنگل راش و تنفس هوای بی‌نهایت لطیف آن، انسان را از هر چیز جدا می‌کند، مگر لذت بودن در طبیعت.
چشم‌انداز این جنگل بکر و تاریخی همیشه زیباست؛ اما در پاییز به‌معنای واقعی کلمه خیره‌کننده می‌شود. جنگل مجموعه‌ای است از درختان، درختچه‌ها، پوشش گیاهی، جانوران و میکروارگانیسم‌ها (قارچ‌ها، باکتری‌ها و ویروس‌ها) که به‌همراه عوامل طبیعی غیرحیاتی مانند خاک، آب، دما، باد و… محیط و رویشگاه و زیستگاه مشخص و معلومی را به‌وجود آورده‌اند. در جنگل طبیعی معمولا درختان کوچک و بزرگ و تنومند به‌طور نامنظم روییده‌اند و علف‌های خودرو فراوان هستند. پوشش گیاهی جنگل‌ها در اثر تبخیر و تعرق در یک محیط موجب تعدیل آب‌وهوا و ایجاد باران می‌شود. تقریبا سه درصد باران‌های کره زمین را جنگل‌ها ایجاد می‌کنند.
درختان جنگل مرس سی یا جنگل راش، بخشی از جنگل باستانی هیرکانی هستند که عمر آن به دوره ژوراسیک و تا ۴۰ میلیون سال قبل برمی‌گردد. نام باستانی این منطقه هیرکانیا (به‌معنای سرزمین گرگ‌ها) بوده است و ازاین‌رو، این جنگل‌ها را جنگل هیرکانی می‌نامند.
درخت راش
چوب راش را که در جنگل‌های ایران فراوان یافت می‌شود در موارد مختلف از جمله برای ساختمان، منازل روستایی و ساخت بسیاری چیزهای دیگر استفاده می‌کنند.
درخت راش در جلگه تقریبا نایاب است؛ اما در جنگل راش و در بلندی‌های کوهستان‌ها فراوان است. در گیلان و مازندران در ارتفاع بیش از دو هزار متر از سطح دریا جنگل‌های خالص آن یافت می‌شود. راش درختی است سایه‌پسند و از این رو شاخ و برگ فراوانی دارد.
نهال جوان آن از سرمای شدید زود آسیب می‌بیند و به‌ویژه سرمای بهاره برگ‌های آن را نابود می‌کند. گرمای زیاد نیز برای آن زیان‌بخش است. این درخت در نقاط سرد خوب رشد نمی‌کند؛ ولی در جاهای گرم تا اندازه‌ای بهتر نتیجه می‌دهد. درخت راش دارای ریشه‌های سطحی است و برای جنگل‌های خاک‌های کم ضخامت و آهکی مناسب است.
درخت راش در جنگل‌های انبوه از شصت تا هشتاد سالگی، ولی در فضای باز از ۴۰ تا ۵۰ سالگی بار می‌دهد. در خاک‌های خوب هر ۵ یا ۶ سال یک‌بار و در آب‌وهوای ناسازگار هر ۱۵ سال یک‌بار میوه فراوان می‌دهد. میوه این درخت پنج تا هفت درصد روغن دارد. ارتفاع تانه درخت راش بسیار زیاد می‌شود و به ۳۵ متر و قطرش به یک متر و نیم می‌رسد.
عمر درخت‌های راش ۲۰۰ تا ۲۵۰ سال است. چوب آن برای ساختن در و پنجره و تراورس راه‌آهن و میز و صندلی و مبل و صندوق و غیره به کار می‌رود و مصرف آن بیش از دیگر چوب‌ها است. از سلولز آن پارچه‌های ابریشمی لطیف و خوب تهیه می‌شود. زغال و هیزم آن نیز مرغوب است.
محل قرارگیری جنگل زیبای راش
آدرس: استان مازندران، ۵۰ کیلومتری شیرگاه، روستای سنگده
برای دسترسی به جنگل راش باید به فیروزکوه بروید و در محور فیروزکوه به خروجی بین شهرک صنعتی شورمست و پل سفید برسید که از این مسیر به لمرز و فلورد دسترسی خواهید داشت. با ادامه مسیر به وزملا و درزیکلا و در نهایت به روستای سنگده خواهید رسید.
وقتی به روستای سنگده رسیدید باید از نگهبانی ابتدای جنگل عبور کنید که از این روستا جاده ای خاکی شما را به ابتدای جنگل راش سواد کوه می رساند؛ در این قسمت پیشنهاد می کنیم حتما از راهنماهای محلی کمک بگیرید. پس از طی مسافتی حدودا ۱۰ کیلومتر که جاده جنگلی و شوسه است به جنگل راش خواهید رسید.
توجه داشته باشید که مسیر دسترسی به جنگل راش با ماشین شخصی و سواری نیز امکان پذیر است که از روستا تا جنگل حدودا یک ساعت زمان می برد اما اگر از ماشین های نیسان یا شاسی بلند استفاده کنید این مسیر نیم ساعت خواهد بود.
جنگ راش سواد کوه در ارتفاع بالایی قرار دارد و دارای آب و هوای کوهستانی است. بنابراین بهترین فصل سفر برای استفاده از طبیعت این منطقه از اواسط بهار تا اوایل زمستان است. در فصل بهار و تابستان پوشش سرسبز و طبیعت زیبایی در این منطقه وجود دارد و در فصل پاییز نیز صحنه های رنگارنگ گردشگران و طبیعت دوستان را محو زیبایی خود می کند. اما در فصل زمستان هوا بسیار سرد می شود و برایتان اذیت کننده خواهد بود، بنابراین بهتر است از سفر در این فصل خودداری کنید.
