افراد دارای فونوفوبیا از صدای بلند می ترسند. در واقع فونوفوبیا یک اختلال اضطرابی است و ارتباطی به سیستم شنوایی ندارد. به فونوفوبیا، لیژیروفوبیا نیز گفته می شود.
فونوفوبیا چیست؟
صداهای ناگهانی بلند و غیرمنتظره می تواند باعث حملات اضطرابی در شخصی شود که از فونوفوبیا رنج می برد.
ممکن است افراد مبتلا به فونوفوبیا از دستگاههایی که می توانند ناگهان صداهای بلند را (مانند دزدگیرها) ساطع کنند، ترس داشته باشند.
به عنوان مثال، گوش دادن به موسیقی که با یک دقیقه سکوت شروع می شود و سپس ناگهان به موسیقی بلند می رود، برای اکثر مردم بسیار شگفت آور خواهد بود، با این فرض که آنها هیچ اطلاعات قبلی از محتوای آن نداشته اند.
اما این حالت برای افراد دارای فونوفوبیا وحشت زدگی را به همراه می آورد.
وحشت زده شدن به خودی خود یک واکنش طبیعی است، اما تفاوت اصلی آن این است که افراد مبتلا به فونوفوبیا به طور فزاینده ای از چنین اتفاقی می ترسند.
مثال دیگر مشاهده منفجر کردن یک بالون صدا دار یا یک ترقه ی قوی است.
اگرچه برخی عقیده دارند خبر داشتن فرد از صدای بلند منجر به کاهش ترس می شود، اما چنین نیست.
علائم فونوفوبیا چیست؟
علائم فونوفوبیا ممکن است یکی یا چندتا از موارد زیر باشد.
- تمایل به فرار هنگام شنیدن صدای بلند.
- ترس شدید از صداهای بلند
- تعریق بیش از حد
- ضربان قلب نامنظم یا آریتمی
- حالت تهوع یا سرگیجه
- حملات پانیک یا وحشت زدگی
- غش کردن
- تغییرات خلق و خو پس از شنیدن صدای بلند
درمان فونوفوبیا
هیچ درمان اثبات شده واحدی در دسترس نیست که بتواند بیماری فونوفوبیا را درمان کند.
با این حال، ثابت شده است که انواع رایج دارو درمانی در اضطراب، در کاهش علائم مرتبط با فونوفوبیا مفید است.
مواجهه درمانی و رفتار درمانی شناختی از مشهورترین درمان های روانشناسی هستند.
برای کمک به کاهش اضطراب و کاهش استرس می توان از این روش های درمانی در کنار داروهای تجویز شده استفاده کرد.
فونوفوبیا را نباید با هایپراکوزیس (حساسیت بیش از حد به بعضی از اصوات) یا میسوفونیا (واکنش شدید نسبت به اصوات خاص) اشتباه گرفت.
اما فونوفوبیا ممکن است گاهی اوقات شکل افراطی میسوفونیا داشته باشد.
میسوفونیا چیست؟
در اختلال میسوفونیا شما نسبت به یک سری صداها حساسیت دارید.در این اختلال یک سری صداها مانند صدای چکه کردن شیر آب ویا ضربه زدن با خودکار شما را اذیت کند. و حتی عصبانی شوید.
Miso- (نفرت) فونیا (صدا) به معنای واکنش شدید نسبت به صداهای انتخابی است.
در مواردی که صدا به طور غیر طبیعی بلند یا دردناک است، نباید با هایپراکوزیس اشتباه گرفته شود.
هایپراکوزیس و میسوفونیا هر دو اختلالات مربوط به “کاهش تحمل صدا” هستند.
با این حال، هایپرراکوزیس وضعیتی است که در آن اطلاعات شنیداری به طرز غیرقابل تحملی بلند است. در میسوفونیا، تکرار صداها هستند که تحمل پذیر نیستند.
افراد مبتلا به میسوفونیا توسط صداهای کاملاً الگوی خاص مانند جویدن، سرفه، ضربه زدن با خودکار، عطسه و غیره تحریک می شوند.
حساسیت به صدای ملچ ملوچ یکی دیگر از موارد میسوفونیا است که درمان آن در زیر گفته شده است.
علت ایجاد میسوفونیا چیست؟
میسوفونیا نوعی اختلال عصبی است که در آن محرک های شنوایی(و گاهی اوقات بصری) در سیستم عصبی مرکزی اشتباها تفسیر می شوند.
با این حال، میسوفونیا و هر آنچه که باعث آن می شود، هنوز هم یک معما است.
اگرچه ممکن است مردم سال ها قبل از میسوفونیا رنج برده باشند، اما از دهه 1990 به عنوان یک بیماری شناخته شده است.
علائم میسوفونیا و تفاوت آن با فونوفوبیا
علائم میسوفونیا – واکنش شدید به صداهای انتخابی – اغلب در اواخر کودکی ظاهر می شوند اما شروع آن در هر سنی دیده می شود.
معمولاً با یک صدای منفرد شروع می شود.
سپس صداهای بیشتری به لیست محرک ها اضافه می شود.
آزمایش یا تست میسوفونیا
بسیاری از افراد آزمایش میسوفونیا یا آزمایش علائم آن را درخواست یا جستجو می کنند.
اما misophonia به بهترین وجه با واکنش های فرد نسبت به برخی اصوات مشخص می شود.
همه ما صداهای خاصی داریم که دوست نداریم یا بدون اینکه دچار سؤتفاهم فکری بشویم، به آنها واکنش نشان می دهیم.
اما برخی از مردم واکنش بسیار شدیدی نشان می دهند. بنابراین، همیشه ایده خوبی است که با یک متخصص صحبت کنید تا در مورد اینکه آیا واکنش های شدید نسبت به اصوات ممکن است یک مشکل باشد یا نه؟
درمان میسوفونیا
در حال حاضر، هیچ درمان و دارویی برای میسوفونیا وجود ندارد.
با این حال پزشک می تواند شما را به انواع مختلف درمان ارجاع دهد. حتی صحبت کردن با یک روانشناس در مورد وضعیت شما ممکن است مفید باشد.
زندگی با فونوفوبیا و میسوفونیا
در حالی که برخی سعی می کنند صداهایی که موجب تحریک 1انها می شود را با موسیقی پنهان کنند، دیگران سعی می کنند از آنها جلوگیری کنند.
بسته به شدت، این صداها می تواند عواقب جدی برای افراد مبتلا به میسوفونیا داشته باشد.
این شرایط ممکن است بیماران را از برقراری روابط، انجام فعالیت های اجتماعی یا حتی خارج شدن از خانه منع کند.
افرادی که از میسوفونیا رنج می برند اغلب احساس بیگانگی و سؤتفاهم می کنند زیرا دیگران ممکن است آنها را به عنوان هیستریک یا حساسیت بیش از حد در نظر بگیرند.
مراجعه به پزشک جهت تشخیص به شما کمک می کند راحت تر آن را کنترل کنید. پزشک می تواند شما را به انواع مختلف درمان ارجاع دهد.
