برای تغییر تنظیمات دوربین خود هنگام ورود به دنیای کوچک ماکرو آماده شوید. مجموعه چک لیست های پیش از عکاسی لنزک را با نگاهی به بهترین تنظیمات دوربین برای عکاسی ماکرو ادامه می دهیم.
گرفتن کلوزآپ (نمای نزدیک) های عالی تنها به توجه کردن به جزئیات وابسته است، بنابراین هرچه روز عکاسی به فکر کردن در مورد تنظیمات دوربین کمتر نیاز داشته باشید، بیشتر می توانید بر ثبت عالی سوژه و پس زمینه تمرکز کنید.
مواردی که می توانید از پیش تنظیم نمایید
مانند وقتی که شما در حال عکاسی پرتره هستید، هنگامی که بحث عکس های ماکرو مطرح باشد نیز عمق میدان یکی از مهم ترین مواردی است که باید در نظر گرفته شود. به همین دلیل، شما باید دوربین خود را بر روی مُد نوردهی اولویت دیافراگم قرار دهید تا بر تنظیمات دیافراگم کنترل داشته باشید.
دیافراگم f/8 نقطه شروع مناسبی برای تصاویر ماکرو است، اما ممکن است لازم باشد روز عکاسی این مقدار را تغییر دهید تا به عمق میدان مناسب برای عکس های خود دست یابید.
بهتر است هنگام عکاسی کلوزآپ به فوکوس دستی تغییر حالت دهید، چون فوکوس کردن اغلب برای سوژه های ماکرو چالش برانگیز است و استفاده از فوکوس دستی به جای خودکار به دست آوردن ناحیه (محل) دقیق سوژه ای که می خواهید در فوکوس کاملا شارپ باشد را آسان تر خواهد کرد (برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی انجام این کار یعنی «استفاده از نمای زنده» اینجا کلیک و قسمت کلوزآپ را مطالعه نمایید).
از آنجا که بسیاری از سوژه های ماکرو کادر را تنها با یک رنگ پر خواهند کرد، تراز سفیدی خودکار می تواند بر روی عکس های شما سایه های رنگی ناخواسته یا ته رنگ (Colour Cast) ایجاد کند. تغییر حالت به یکی از تنظیمات پیشفرض تراز سفیدی (مثل نور روز – Daylight) به شما کمک خواهد کرد تا از این مشکل جلوگیری کنید، اما شما باید این مورد را در روز با توجه به شرایط نوری تنظیم کنید.
شما بهترین کیفیت ممکن را برای اکثر کلوزآپ ها می خواهید، اما از آنجا که هم لرزش دوربین و هم حرکت سوژه می تواند عکاسی در سرعت شاترهای بسیار آهسته را غیر ممکن کند، تنظیم ایزو به ۲۰۰ سازش خوبی بین کیفیت تصویر و اجازه دادن به دوربین برای انتخاب یک سرعت شاتر تا حد ممکن سریع است (با افزایش ایزو می توانید سرعت شاتر سریع تری بگیرید).
تنظیماتی که در روز عکاسی باید تغییر دهید
انتخاب دیافراگم مناسب – دیافراگمی که سوژه را تا بیشترین حد ممکن در فوکوس نگه داشته و در عین حال پس زمینه را تار کند – کلید بسیاری از عکس های ماکروی موفق است.
بنابراین حتی اگر شما می توانید دیافراگم را از پیش بر روی یک مقدار مانند f/8 که به طور معمول استفاده می شود تنظیم کنید، اغلب باید آن را در حین انجام کار با توجه به سوژه ای که در حال عکاسی از آن هستید تغییر دهید. وقتی شما دارید عکس می گیرید باید مراقب سرعت شاتر نیز باشید، چون هنگام عکاسی کلوزآپ لرزش دوربین می تواند مشکل بزرگی باشد.
اگر سرعت شاتر به قدری آهسته است که به شما اجازه عکاسی دوربین در دست را نمی دهد، می توانید تکیه دادن دوربین خود بر روی یک کیسه مخصوص نگه دارنده دوربین (beanbag) یا تکیه گاه دیگری را امتحان کنید، اما قرار دادن دوربین بر روی سه پایه برای داشتن حداکثر پایداری توصیه می شود.
با این حال، اگر هر گونه بادی وجود داشته باشد، شما می توانید تشخیص دهید که حرکت سوژه به اندازه لرزش دوربین مشکل ساز است و اگر چنین باشد، تنها راه برای فراهم کردن یک سرعت شاتر سریع تر افزایش تنظیمات ایزو بر روی دوربینتان است – اما مراقب نویز باشید.
اگر شما به جای استفاده از سه پایه دوربین در دست عکاسی می کنید، می توانید حالت عکاسی (drive mode) را به عکاسی متوالی (continuous shooting) تغییر دهید و سپس در فواصل کوتاه پشت سر هم عکس بگیرید، چون این کار شانس شما را بیشتر خواهد کرد که حداقل یک عکس شارپ شود.
دلیل آن این است که حتی تغییرات بسیار کوچک در فاصله بین دوربین و سوژه نیز در بسیاری از عکس های ماکروی دوربین در دست خطاهای فوکوس ایجاد خواهد کرد؛ برای حل این مشکل عکاسی متوالی به شما مجموعه ای از عکس ها با تغییرات فاصله بسیار جزئی خواهد داد.
شما همچنین باید تراز سفیدی را بر روی دوربین خود بررسی کنید تا رنگ های دقیق را به دست آورید. اگر، به عنوان مثال، نور از میان برگ درختان بر روی سوژه شما می تابد، سبزتر از حالت عادی خواهد شد.
این بدان معنی است که حالات پیشفرض تراز سفیدی (یا تعادل رنگ سفید خودکار، گرچه ما خلاف آن را توصیه می کنیم) رنگ های درست را ارائه نخواهد داد. در این شرایط بهتر است از تنظیمات تراز سفیدی سفارشی با گرفتن عکس از یک کارت سفید یا خاکستری در شرایط نوری یکسان با سوژه ای که می خواهید از آن عکس بگیرید، استفاده کنید.
فرمت فایل
RAW
مُد نوردهی
اولویت دیافراگم
دیافراگم
f/8
ایزو
۲۰۰
سرعت شاتر
۱/۱۰۰۰ ثانیه
مُد فوکوس
دستی (Manual)
Drive mode
تک عکس (Single shot)
تراز سفیدی
نور روز (Daylight)
- در عکاسی ماکرو، عمق میدان علی الظاهر وجود ندارد ولی به شکلی دیگر،
خود را بروز می دهد. شما با تغییر رنگ و بافت در ماکرویی که می گیرید، می
توانید آن را نمایش دهید، فقط با تنگ کردن دیافراگم. - در بیشتر مواقع دوربین را روی حالت دستی، تنظیم می کنیم. اما گاهی لازم
است به دیگر حالتها هم توجهی داشته باشیم. در ادامه بیشتر در این مورد
صحبت خواهم کرد… - حرکت آینه تعبیه شده در دوربین، خود می تواند معضلی به حساب بیاید، چرا
که در عکاسی ماکرو بایستی از حرکات بسیار ریز دوربین خودداری نمود. - اگر می خواهید تصویری صاف و شفاف داشته باشید، بهتر است از یک ringflash استفاده کنید، تا از ایجاد سایه های ناخواسته جلوگیری شود.
حالت عکاسی
در عکاسی ماکرو، بهتر است از حالت تقدم دیافراگم و یا حالت دستی استفاده
نمایید. قرار دادن دیافراگم بر روی عدد ۱۶، نتیجه ای فوق العاده در پی
خواهد داشت. در صورتی که اگر عدد دیافراگم را روی ۳۲ قرار دهید، وضوح تصویر
به وضوح لطمه خواهد زد.
فوکوس دستی
فوکوس کردن در حالت دستی، قدرت بسیاری را به تصویر شما می بخشد، به شرط
آنکه بدانید چطور فوکوس کنید. برای آنکه آزادی عمل خود را بسنجید، در حالت
دستی، از طریق LCD دوربین تان عکاسی ماکرو را تجربه کنید. به این ترتیب می
توانید گستره ماکرو را در قاب تصویرتان مشخص ساخته و تصویر را پر کنید.
نوردهی تاخیری
بیشتر دوربین های DSLR و همچنین دوربین های نیکون، گزینه ای دارند به
نام Exposure Delay mode . این گزینه اگر فعال باشد، هنگامی که آینه برای
عکاسی و نوردهی به سنسورها، بالا می رود، تاخیری یکی دو ثانیه ای در باز و
بسته شدن شاتر ایجاد می کند، به این ترتیب، فرصتی برای ثابت ماندن دوربین و
جلوگیری از حرکات ریز، پدید می آید.
بالا رفتن آینه
بیشتر دوربین های DSLR کانن دارای قفل آینه هستند. ضمن آنکه امکان،
سفارشی کردن آن برای شما فراهم است تا مثلا یک ثانیه آینه، قفل شده و شما
قادر باشید به راحتی به عکاسی ماکروی خود بپردازید.
اگر شما در هنگام عکاسی ماکرو، به تجربه لذتبخشی دست یافتید، ما را هم در تجربه خود شریک نمایید….
